абмо́клы​2 ✂ прым.

  1. Які страціў першапачатковаю цвёрдасць, пругкасць.

    • А. хлеб.

  2. перан. Пра чалавека, характар, які стаў больш мяккім.

    • Суровы гаспадар ад пахвалы зрабіўся абмяклым.

|| наз. абмякласць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)