абміну́ць, ✂; зак.

  1. Прайсці, праехаць міма каго-, чаго-н.

    • А. вёску.

  2. Рухаючыся хутчэй, абагнаць каго-, што-н.

    • А. пешахода.

  3. Не зачапіць, не закрануць.

    • Куля мяне абмінула.

  4. перан. Пазбегнуць, унікнуць чаго-н. (часцей з адмоўем).

    • Злачынцу не а. кары.

|| незак. абмінаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)