абмежавальнік назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін
Прыстасаванне, якое абмяжоўвае дзеянне чаго-н.
- А. хуткасці.
- Сашнікі сеялак забяспечаны абмежавальнікамі глыбіні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)