абма́цаць, ✂; зак.

  1. Памацаць з усіх бакоў з мэтай агляду.

    • Доктар абмацаў хворага.

  2. перан. Знайсці, намацаць, выявіць, шукаючы.

    • А. яблыкі ў торбе.
    • Бяда, калі абмацаюць бандыты.

|| незак. абмацваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)