абло́м, ✂, м.

  1. гл. абламаць, -цца.

  2. Месца, дзе што-н. абламалася.

    • Па лініі аблому.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)