абло́га, ​✂, ж.

  1. Даўно не аранае поле, пакрытае травою, дзірваном.

    • Узараць аблогу.

  2. Акружэнне войскамі ўмацаванага пункта з мэтай яго захопу.

    • Зняць аблогу.

  3. Акружэнне лесу з мэтай правядзення аблавы на звера.

    • А. мядзведзя.

|| прым. аблогавы, ✂ і абложны, ✂.

  • Абложныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)