абле́зці, ✂; зак. (разм.).

  1. Страціць валасы, поўсць, пер’е або выпасці, вылезці (пра валасы, поўсць, пер’е).

    • Кот аблез.

  2. Страціць першапачатковую афарбоўку, выліняць, выцвісці або злезці, адваліцца ад паверхні чаго-н.

    • Сукенка аблезла.
    • Фарба аблезла.

  3. Змяніць скуру, згарэўшы на сонцы.

    • За лета ўвесь твар аблез.

|| незак. аблазіць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)