аблічыць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Недадаць, ашукаць пры падліку.

    • А. пакупніка.
  2. Зрабіць падлік, падлічыць што-н. (размоўнае).

    • А. на ЭВМ.

|| незакончанае трыванне: аблічваць.

|| назоўнік: аблік і аблічванне.

  • Дапусціць аблік (аблічванне).
  • Аблік (аблічванне) статкаў аленяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)