абліць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Намачыць, разліўшы што-н.

    • А. настольнік супам.
  2. Абдаць, паліць чым-н. з усіх бакоў ці зверху.

    • А. варам сечку.
  3. пераноснае значэнне: Ахапіць, напоўніць (святлом, пахам і пад.).

    • Сонца абліло двор святлом.
    • Абліць граззю (памыямі) каго (размоўнае неадабральнае) — незаслужана зняважыць, абняславіць.

|| незакончанае трыванне: абліваць.

|| назоўнік: абліванне.

|| зваротны стан: абліцца.

|| незакончанае трыванне: аблівацца.

  • А. слязамі (горка плакаць).
  • Сэрца кроўю абліваецца (пераноснае значэнне: пра вялікае гора, пачуццё спагады да каго-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)