абліць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Намачыць, разліўшы што-н.
- А. настольнік супам.
-
Абдаць, паліць чым-н. з усіх бакоў ці зверху.
- А. варам сечку.
-
пераноснае значэнне: Ахапіць, напоўніць (святлом, пахам і пад.).
- Сонца абліло двор святлом.
- Абліць граззю (памыямі) каго (размоўнае неадабральнае) — незаслужана зняважыць, абняславіць.
|| незакончанае трыванне: абліваць.
|| назоўнік: абліванне.
|| зваротны стан: абліцца.
|| незакончанае трыванне: аблівацца.
- А. слязамі (горка плакаць).
- Сэрца кроўю абліваецца (пераноснае значэнне: пра вялікае гора, пачуццё спагады да каго-н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)