абляпіцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Абляпіць сябе чым-н.

  • А. гарчычнікамі.

|| незакончанае трыванне: аблеплівацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)