абляпі́ць, ✂; зак.

  1. Прыліпнуць з усіх бакоў да каго-, чаго-н.

    • Гліна абляпіла чаравікі.
    • Мурашкі абляпілі цукар (перан. населі кругом).

  2. Наклейваючы, пакрыць чым-н.

    • А. сцены афішамі.

|| незак. аблепліваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)