Verbum

абляце́ць, ✂; зак.

1. каго-што і вакол каго-чаго. Праляцець вакол або збоку, абмінуўшы каго-, што-н.

   • А. вакол Зямлі.

2. Лётаючы, пабываць у многіх месцах.

   • А. усю краіну.

3. перан. Хутка распаўсюдзіцца, зрабіцца ўсім вядомым (пра навіны, чуткі і пад.).

   • Горад абляцелі чуткі.

4. Апасці, абсыпацца (пра лісце, пялёсткі кветак і пад.).

   • Ліпавы цвет абляцеў.

5. Адваліцца, адпасці.

   • Тынк са сцен абляцеў.

|| незак. аблятаць, ✂ і аблётваць, ✂.

|| наз. аблёт, ✂.

|| прым. аблётны, ✂.