абла́ва, ✂, ж.

  1. Паляванне на звяроў, калі месца, дзе ёсць зверына, акружаецца, ачэпліваецца паляўнічымі і загоншчыкамі.

    • А. на ваўкоў.

  2. Акружэнне якога-н. месца з мэтай злавіць каго-н.

    • Фашысты зрабілі аблаву.

|| прым. аблаўны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)