аблава назоўнік | жаночы род
-
Паляванне на звяроў, калі месца, дзе ёсць зверына, акружаецца, ачэпліваецца паляўнічымі і загоншчыкамі.
- А. на ваўкоў.
-
Акружэнне якога-н. месца з мэтай злавіць каго-н.
- Фашысты зрабілі аблаву.
|| прыметнік: аблаўны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)