абкруці́ць, 
- 
		Абматаць, абвіць што -н. вакол чаго-н. - А. шалік вакол шыі.
 
- 
		Заматаць, укруціць што -н. чым-н. - А. нагу бінтам.
 
- 
		Абхітрыць ( разм. ).- Абкруціў мужык пана.
 
- 
		Ажаніць ( разм. ).- Абкруцілі хлопца, як бачыш.
 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)