аб’е́сці, ​✂; зак.

  1. З’есці што-н. зверху, абгрызці, абкусаць з бакоў.

    • Чэрві аб’елі лісцё.

  2. З’еўшы многа, прычыніць страту каму-н. (разм.).

    • Ён вас не аб’есць.

|| незак. аб’ядаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)