аб’ехаць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Праехаць вакол каго-, чаго-н.
- А. балота.
-
Праехаць збоку, абмінуць каго-, што-н.
- А. горад.
- А. людзей на дарозе.
-
Ездзячы, пабываць у многіх месцах.
- А. паўсвету.
-
Апусціцца, з’ехаць уніз.
- Аб’ехала павозка.
-
пераноснае значэнне: Схуднець.
- Нешта ж ты зусім аб’ехаў.
|| незакончанае трыванне: аб’язджаць.
|| назоўнік: аб’езд.
- Ехаць у а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)