Verbum

аб’е́хаць, ✂; зак.

1. Праехаць вакол каго-, чаго-н.

   • А. балота.

2. Праехаць збоку, абмінуць каго-, што-н.

   • А. горад.
   • А. людзей на дарозе.

3. Ездзячы, пабываць у многіх месцах.

   • А. паўсвету.

4. Апусціцца, з’ехаць уніз.

   • Аб’ехала павозка.

5. перан. Схуднець.

   • Нешта ж ты зусім аб’ехаў.

|| незак. аб’язджаць, ✂.

|| наз. аб’езд, ✂.

• Ехаць у а.