аб’ядна́ць, ✂; зак.

  1. Утварыць адно цэлае з чаго-н.

    • А. два раёны ў адзін.

  2. Згуртаваць.

    • А. сілы ўсіх прыхільнікаў міру.

|| незак. аб’ядноўваць, ✂.

|| наз. аб’ядноўванне, ✂.

|| наз. аб’яднанне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)