абіўка назоўнік | жаночы род
-
гл. абабіць.
-
Матэрыял, якім абіваюць што-н.
- Плюшавая а. мэблі.
|| прыметнік: абівачны і абіўны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
абіўка назоўнік | жаночы род
гл. абабіць.
Матэрыял, якім абіваюць што-н.
|| прыметнік: абівачны і абіўны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)