абітурые́нт, ​, м.

  1. Выпускнік сярэдняй школы (уст.).

  2. Чалавек, які паступае ў вышэйшую або спецыяльную навучальную ўстанову.

|| ж. абітурыентка, ✂.

|| прым. абітурыенцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)