абдзяліць

дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Не даць ці даць мала, дзелячы ці размяркоўваючы што-н.

    • Усіх надзяліў, а сябе абдзяліў.

  2. Надзяліць усіх, многіх чым-н., даючы кожнаму яго долю.

    • А. дзяцей гасцінцамі.

|| незакончанае трыванне: абдзяляць і абдзельваць.

|| назоўнік: абдзельванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)