абце́рці, ✂; зак.

  1. Выцерці, зрабіць сухім, чыстым.

    • А. рукі.
    • А. твар.

  2. Зняць, сцерці верхні слой чаго-н.

    • А. старую фарбу.

|| незак. абціраць, ✂.

|| звар. абцерціся, ✂.

|| незак. абцірацца, ✂.

|| наз. абціранне, ✂ і абцірка, ✂.

  • Халоднае абціранне (масаж цела мокрым ручніком).
  • Анучка для абціркі станка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)