абцерабі́ць, ✂; зак.

  1. Ачысціць ад галля, бацвіння і пад.

    • А. дрэва.
    • А. буракі і моркву.

  2. Аб’есці (разм.).

    • А. агрэст.
    • Шпакі абцерабілі вішні.

|| незак. абцярэбліваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)