абцячы́, ✂; зак.

  1. Абысці; абагнуць сваім цячэннем.

    • Рака абцякла могільнік.

  2. Сцячы з чаго-н. мокрага (пра вадкасць).

    • Вада абцякла з адзення.

|| незак. абцякаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)