абца́с, ✂, м.

Цвёрдая набойка на падэшве абутку пад пятой; каблук.

  • Боты на высокіх абцасах.
  • Трымаць пад абцасам каго-н. (перан. быць у поўным падпарадкаванні; разм.).

|| памянш. абцасік, ✂.

|| прым. абцасавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)