абаротлівы

прыметнік | размоўнае

Умелы, энергічны, лоўкі ў вадзенні спраў для ўласнай карысці.

  • А. чалавек.

|| назоўнік: абаротлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)