абаро́тлівы, (разм.).

Умелы, энергічны, лоўкі ў вядзенні спраў для ўласнай карысці.

  • А. чалавек.

|| наз. абаротлівасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)