абарот

назоўнік | мужчынскі род

  1. Поўны круг вярчэння.

    • Кола робіць дзесяць абаротаў у секунду.

  2. Асобная частка, стацыя якой-н. дзейнасці, развіцця чаго-н. (спецыяльны тэрмін).

    • А. палявых культур.

  3. Сукупнасць работ, аперацый, якія складаюць поўны цыкл у выкарыстанні чаго-н. (спецыяльны тэрмін).

    • А. вагонаў.

  4. Абарачэнне грашовых сродкаў і тавараў для ўзнаўлення, атрымання прыбытку.

    • А. капіталу.
    • Пусціць грошы ў а.
    • Гадавы а.
    • Узяць у абарот каго (размоўнае) — строга адчытаць.

|| прыметнік: абаротны.

  • Абаротныя сродкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)