абарані́ць, ; зак.

  1. Адбіць напад ворага, не даць у крыўду каго-н.

    • А. Радзіму.
  2. Засцерагчы ад шкоднага дзеяння каго-,чаго-н.

    • А. сады ад вусеня.
  3. Адстаяць чые-н. інтарэсы, правы, погляды.

    • А. прынцып дэмакратызму.

  • Абараніць дысертацыю (праект, дыплом) — публічна, на пасяджэнні вучонага савета або перад спецыяльнай камісіяй адстаяць палажэнні сваёй дысертацыі, праекта, дыплома.

|| незак. абараняць, .

|| звар. абараніцца, .

|| незак. абараняцца, .

|| наз. абарона, .

  • А. Радзімы.
  • А. дысертацыі.
  • Міжнародны дзень абароны дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)