абапі́ць, ; зак. (разм.).

Увесці каго-н. у страту, многа выпіўшы за яго кошт.

  • Я ж вас не аб’ем і не абап’ю.

|| незак. абапіваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)