абало́нка, ✂, ж.

Покрыва ў выглядзе шкарлупіны, скуркі (у пладах), верхні слой чаго-н., покрыўная тканка.

  • А. зерня.
  • А. арэха.
  • Слізістая а.
  • Радужная а.

|| прым. абалонкавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)