абая́льны, ✂.

Прывабны, чароўны, поўны абаяння.

  • А. чалавек.
  • А. вобраз.

|| наз. абаяльнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)