абабра́ць, ✂; зак.

  1. Зняць, сабраць з чаго-н., вызваліць ад пладоў.

    • А. агрэст з куста.

  2. Абакрасці, забраць усё, што ёсць.

    • Суседа абабралі да ніткі.

  3. Зняць лушпінне з чаго-н.

    • А. бульбіну.

|| незак. абабіраць, ✂.

|| наз. абабіранне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)