Verbum

абабе́гчы, ✂; зак.

1. Бягом зрабіць круг вакол каго-, чаго-н.

   • А. гумно.
   • А. вакол дома.

2. Бегучы, абмінуць каго-, што-н.

   • Абабег нас толькі адзін спартсмен.

3. Паспешліва, бегаючы, пабываць у многіх, у розных месцах.

   • А. ўсіх суседзяў.

4. перан. Хутка распаўсюдзіцца, стаць вядомым.

   • Навіна абабегла ўсю вёску.

|| незак. абабягаць, ✂.