аб1 прыназоўнік
-
з В. Указвае на прадмет, з якім хто-, што-н. збліжаецца, сутыкаецца ў працэсе руху, дзеяння.
- Спатыкнуцца аб камень.
- Стукнуцца аб вушак.
-
з М. Указвае на прадмет гаворкі, думкі, пачуцця.
- Клапаціцца аб дзецях.
- Як аб табе чуюць, так аб табе і мяркуюць (прыказка).
-
з М. Паказвае на прадмет харчавання.
- Аб адной вадзе сыт не будзеш (прыказка).
-
з В. Паказвае на адрэзак часу, у межах якога завяршаецца дзеянне (размоўнае).
- Работу выканалі аб адзін дзень.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)