Verbum

witness​¹ [ˈwɪtnəs] n.

1. све́дка; відаво́чца;

a witness for the defence/prosecution све́дка абаро́ны/абвінава́чвання

2. law све́дчанне; паказа́нне све́дкі;

give witness све́дчыць

3. прыме́та, до́каз, пацвярджэ́нне

♦

bear witness to smth. пацвярджа́ць што-н.;

call to witness выкліка́ць за све́дку