Verbum

welfare [ˈwelfeə] n.

1. дабрабы́т; даста́так;

for the welfare of the people для дабрабы́ту наро́да

2. дапамо́га; дабрачы́ннасць;

public welfare сацыя́льнае забеспячэ́нне;

live on welfare жыць на дапамо́гу