Verbum

wall​¹ [wɔ:l] n. сцяна́; мур;

a garden wall садо́вая агаро́джа;

a blank/dead wall глуха́я сцяна́;

a wall of silence сцяна́ маўча́ння

♦

go up the wall infml раззлава́цца, раз’ю́шыцца;

go to the wall infml пацярпе́ць няўда́чу; абанкру́ціцца;

bang one’s head against a brick wall бі́цца галаво́й аб сцяну́; намага́цца зрабі́ць немагчы́мае;

drive/push/put/thrust smb. to the wall паста́віць каго́-н. у безвыхо́днае стано́вішча; прыпе́рці да сцяны;

walls have ears і сце́ны ма́юць ву́шы