vindication [ˌvɪndɪˈkeɪʃn] n. fml до́каз, пацвярджэ́нне; абаро́на, падтры́мка; рэабіліта́цыя;

in vindication of one’s conduct у апраўда́нне сваі́х паво́дзін

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)