Verbum

uproot [ʌpˈru:t] v. вырыва́ць з караня́мі; выкараня́ць, выкарчо́ўваць;

uproot oneself/smb. from smth. адрыва́цца/адрыва́ць каго́-н. (ад роднай мясціны); высяля́ць насі́льна