undertaking [ˌʌndəˈteɪkɪŋ] n.

1. спра́ва, пачы́н, пачына́нне;

a risky undertaking рызыко́ўная спра́ва;

a commercial undertaking камерцы́йная спра́ва

2. fml абяца́нне, гара́нтыя;

give a solemn undertaking дава́ць сур’ёзнае абяца́нне

3. [ˈʌndəteɪkɪŋ] пахава́льнае бюро́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)