Verbum

tip​¹ [tɪp] n. ко́нчык; накане́чнік;

the tip оf the iceberg ба́чная ча́стка а́йсберга

♦

from tip to toe з галавы́ да ног;

have smth. on the tip of one’s tongue быць, круці́цца на ко́нчыку языка́ (пра словы);

have smth. at the tips of one’s fingers ≅ ве́даць што-н. як свае́ пяць па́льцаў