Verbum

tin [tɪn] n.

1. во́лава;

sheet tin ліставо́е во́лава;

coated with tin лу́джаны

2. бляша́нка;

a tin of sardines бляша́нка сардзі́н

3. infml гро́шы, зво́нкая мане́та

♦

a little tin god чалаве́к, які́ карыстаецца незаслу́жаным паклане́ннем; ≅ «гліня́ны і́дал»