Verbum

stuff​² [stʌf] v.

1. набіва́ць, запі́хваць;

My head is stuffed with facts. У мяне галава забіта фактамі;

She stuffed the child with sweets. Яна на карміла дзіця цукеркамі

2. набіва́ць, напі́хваць чу́чала

3. фаршырава́ць

4. заклада́ць, забіва́ць;

My nose is stuffed up. Мне залажыла нос.