storey [ˈstɔ:ri] n. паве́рх;

a two-storeyed building двухпавярхо́вы буды́нак;

the top storey infml, joc. мазгі́, «кацяло́к»

♦ He is weak in the upper storey. У яго кепска варыць кацялок.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)