Verbum

stampede​² [stæmˈpi:d] v.

1. кі́дацца ўрассыпну́ю, бе́гчы ў па́ніцы; выкліка́ць па́ніку

2. прымуша́ць, змуша́ць (пагрозамі, угаворамі і да т.п.);

stampede smb. into doing smth. прымуша́ць каго́-н. зрабі́ць што-н.