Verbum

stammer​² [ˈstæmə] v.

1. заіка́цца, запіна́цца;

stammer from excitement заіка́цца ад хвалява́ння;

stammer over a word запну́цца на які́м-н. сло́ве

2. вымаўля́ць з запі́нкаю, мармыта́ць;

He stammered out apologies. Ён прамармытаў словы прабачэння.