stab2 [stæb] v.

1. кало́ць, ра́ніць (кінжалам, нажом і да т.п.)

2. (at) ты́каць, то́ркаць

stab smb. in the back усадзі́ць нож у спі́ну; нане́сці здра́дніцкі ўда́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)