Verbum

spout​² [spaʊt] v.

1. біць струме́нем, лі́цца пато́кам; цурчэ́ць;

Blood spouted out from the wound. З раны хлынула кроў.

2. выліва́ць; выпуска́ць;

A volcano spouts lava. Вулкан вывяргае лаву;

The chimney spouted smoke. З коміна валіў дым.

3. infml, derog. разглаго́льстваваць; красамо́ўнічаць;

Children dislike being spouted at by pompous teachers. Дзеці не любяць, калі настаўнікі гавораць пафасныя словы.