spite1 [spaɪt] n. зло́сць, зласлі́васць, злара́днасць; варо́жасць, непрыя́знасць;
do smth. out of/from spite рабі́ць (што-н.) са зло́сці
♦
in spite of не зважа́ючы на, нягле́дзячы на
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)