spectator [spekˈteɪtə] n.

1. наве́двальнік, гляда́ч (гульняў, стадыёна і да т.п.)

2. назіра́льнік відо́вішча;

I was a spectator of the whole affair. Усё адбывалася на маіх вачах.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)