Verbum

spatter​² [ˈspætə] v. (on/over)

1. пы́рскаць, распы́рскваць; распы́рсквацца;

The rain was spattering down on the roof. Дождж малаціў кроплямі па даху.

2. расплёскваць; расплёсквацца; расплю́хваць; расплю́хвацца;

spatter mud on one’s clothes заля́паць во́пратку гра́ззю;

The sky is spattered with stars. Неба ўсеяна зоркамі.